Dnia 04.04.2014 r. odbył się wykład na temat: "Historia Zagórzan" oraz "Tradycje Wielkanocne".

Wykład prowadziła Pani Teofilia Latoś- Prezes Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.

     Wśród wielu grup góralskich zamieszkujących Beskidy wyróżnia się grupa zwana Zagórzanami, zamieszkująca doliny położone w północnej stronie Gorców i w części przyległego Beskidu Wyspowego. Zagórzanie są oddzieleni na południu wałem Gorców od sąsiednich Podhalan. Na północnym wschodzie grzbiety Ćwilina, Mogielnicy i Śnieżnicy oddzielają Zagórzan od Lachów.
     Na północnym zachodzie garby Bydłoniowej, Szczebla i Lubonia oddzielają ich od grupy zwanej Kliszczakami. W ten sposób teren Zagórzan stanowi zwarte terytorium, ze wszystkich stron otoczone górami, co w pełni wyjaśniałoby nazwę tej grupy mieszkającej - za górami – „Zagórzanie”.
     Czy można uznać, że granica Zagórzan jest taka jak niejednokrotnie opisywał ją Władysław Orkan czy też jak to określił w swoich pracach poświęconych Zagórzu Sebastian Flizak czy też inni etnografowie?
Sprawy tej obecnie nie da się rozstrzygnąć dokładnym podziałem na wioski i przysiółki.
      Wiele wspólnych cech posiadają Zagórzanie z sąsiednimi Kliszczakami, Lachami czy też Podhalanami zarówno w stroju, muzyce jak też gwarze.
Tereny zamieszkałe obecnie przez Zagórzan były jeszcze w XVIII wieku częściowo puszczą ciągnącą się wówczas od Myślenic aż po Karpaty. Stanowiła ona naturalną granicę między Polską a Węgrami.

Więcej na ten temat można poczytać na oficjalnej stronie wsi Kasina Wielka

http://kasina-wielka.com/historia-gorali-zagorzanskich/

a także została wydana książka "Kultura ludowa Górali Zagórzańskich" pod redakcją dr Urszuli Janickiej-Krzywdy, stanowiącej pierwszą kompletną monografię Zagórza.

Książkę można nabyć w Bibliotece Publicznej w Mszanie Dolnej. 

Po wykładzie Pani Teofilia opowiedziała przybyłym słuchaczom Tradycje i Zwyczaje Wielkanocne.